vrijdag 7 juli 2017

Wat een reis!



Bijna twee jaar geleden begon ik aan een reis. Een persoonlijke reis door een voor mij onbekend terrein. Degene die me kent weet dat ik dol ben op reizen, op 'vreemde' mensen ontmoeten, culturen opsnuiven en genieten van bijzondere natuurgezichten. Maar weet jij, lezer, dat ik ook iemand ben die 'opgesloten' zat in vertrouwdheid. Die reis, op zoek naar datgene wat me beweegt en buiten mijn comfortzone brengt, startte ik bijna twee jaar geleden. Hoe? Als je geïnteresseerd bent, lees verder en reis met me mee.

Hardhandig werd ik figuurlijk, zoals ik dat noem, uit m'n hok geschopt door m'n leidinggevende. Deed 't zeer? Ja, enorm! Kon ik er mee dealen? Ja, ik voelde dat ze gelijk had! Maar ik kon dit niet alleen en schakelde een levenscoach in. Met haar bekeek en besprak ik zaken die mij diep van binnen raakten. Alledaagse zaken. Werkgerelateerde dingen. Bekeek ik pijnpunten vanuit m'n gezin van herkomst en jeugdervaringen bezocht ik vanuit andere hoeken. Daarnaast kreeg ik de mogelijkheid om met een, ik noem haar mijn 'mentorcoach', richting de toekomst te kijken. Haar woorden klinken nog steeds als 'Angels' van Robbie Williams (wie me kent weet dat dit lied mij keer op keer ontroert) na in mijn oren: "Karin, bevrijd jezelf. Je houdt jezelf als een vlinder vast aan je vleugels. Laat haar los, laat haar vliegen, laat zien wie je bent!" Bam! Damn! Angst. Onveilig. Onzekerheid. Maar diep van binnen wetende wat ik wilde doen. Een spreuk van Pipi Langkous heeft mij toen én nog steeds gemotiveerd. Ze is zoooo leuk én wijs, die kleine Pipi ♡


De start van mijn reis was pijnlijk en confronterend. Maar ik wist wat ik wilde en schreef mijn eigen Toekomst-studie-vitaliteitsplan en het vliegtuig voor de reis-rond-mijn-wereld steeg op met als eindbestemming een Vitaliteitscoach-diploma. Hoe dan ook wilde ik dit pad bereizen. Wat ben ik dankbaar dat ik dit samen met mijn werkgever mocht oppakken.

Ik vertrok vanuit de Beweegcoach-opleiding. Bewegen zit als een rode draad door mijn leven verweven. Eerst vanwege gewenste gewichtsreductie. Vond mezelf altijd 'dik en niet mooi genoeg'. Gewichtsbeheersing was altijd mijn motivatie als vollere vrouw en later -nu-vanuit gezondheidsperspectief: het willen hebben van een sterk en krachtig lichaam om fijn, gezond en vitaal oud te worden. Wat genoot ik. Van deze opleiding. Kennis van het bewegingsapparaat en verdieping van wat bewegen met je doet. Als ervaringsdeskundige kon ik alleen maar bevestigend knikken. Een inspirerende trainer-docent raakte me in mijn passie en missie: de wereld gezonder en beweeglijker te kleuren met mijn energie en passie voor 'je balans vinden voor een gezond leven'.


Ik maakte een tussenstop bij de Mental Coach-opleiding. Wow! Dit was andere koek. Voor je een goede coach kan zijn, moet je eerst je eigen reis maken. Een reis naar donkere, pijnlijke gebieden die je diep heb weggestopt om deze daarna te omarmen en vervolgens open minded en onbevooroordeeld met een ander in gesprek te kunnen en jouw hulp te bieden. De autoreisjes van en naar Soest legde ik soms huilend, gesloopt maar ook met een glimlach en dankbaar af. Wat een inzichten. Wat een innerlijke rust. Waardevol voor de rest van mijn leven. En hé, ben 47. Ook nu ligt de wereld nog aan m'n voeten. Alhoewel mijn spiegel soms vertelt dat de wereld aan de voeten van 'mijn jongens & friends' ligt.


Ik moest door. Verder op reis naar dat Vitaliteitscoach-diploma. De opleiding Stresscounseling wachtte nog op mijn komst. Met de ervaringen van de vorige opleiding stond ik niet te springen om weer 'diep te gaan graven'. Toch ontkwam ik er ook hier weer niet aan. Leerde ik mezelf nóg beter kennen. En, enorm fascinerend, de theoretische en fysiologische kennis wat stress met je doet. Uren kan ik er over praten. Maar ik geef je dit mee: houdt chronische stress buiten je deur. En ja, jij denkt: 'geen probleem, dat doe ik toch'. Pas op! Jij kunt al vanaf jonge leeftijd, onbewust, in een stressstand staan. Wees gewaarschuwd. Mijn advies: "Loop jouw pad en niet wat een ander wil dat je loopt, koester je netwerk en vind gelijkgestemden die jou begrijpen, denk positief, las elke dag herstelmomentjes voor jezelf in, beweeg voldoende en voed je met optimale voeding". Ook ik doe mijn best om mijn eigen advies dagelijks op te volgen 🙃


Studeren, ik was vergeten hoe het voelde. Die examens. Elke keer weer mijn faalangst-lijntje wat naar me glimlachte. Het zweet tussen m'n bilnaad bij 't binnen komen van 't praktijklokaal of bij het aanpakken van het schriftelijk examen. Maar hé, ik heb het maar mooi gedaan. Die kleine Pipi zit ook in mij! Het verrijkte mij met kennis en kunde maar bracht me enorme persoonlijke groei. Een baan als Leefstijlcoach Borsele Beweegt waarin ik m'n passie 'de wereld wat gezonder maken, begint bij jezelf' vol kan meenemen binnen de prachtige gemeente Borsele. Ik ben enorm dankbaar voor alle mensen die de afgelopen jaren mijn leven (tijdelijk) binnen kwamen lopen en me positief stimuleerden en bevestiging gaven dat ik mijn reis-rond-mijn-wereld op de juiste manier -mijn manier- aan het bewandelen ben. En weet je wat ik ook heb geleerd: ik hou van mezelf; een dankbaar kado wat ik iedereen gun ♡ ook jij mag er zijn! Samen maken we de wereld mooier, sterker, gezonder en bewuster dat jij/iedereen onderdeel is van een groter geheel.


Zit mijn reis er nu op? Nee! Ik ga verder. In september maak ik een nieuwe tussenstop bij de opleiding Medische- en Psychosociale Basiskennis wat me daarna mogelijkheden biedt om de orthomoleculaire geneeskunde in te duiken. Deze 'voedingsstof' kan ook mij nog veel brengen omdat ik zelf nog steeds worstel met mijn lichaam. Dan heb ik alle pijlers waarvoor ik als leefstijlcoach sta: beweging, voeding en het mentale-zijn aangestipt en mezelf verrijkt met de benodigde kennis en kunde. Maar terugkijkend op deze reis van 20 maanden heb ik al meer bereikt dan ik ooit voor ogen heb gehad.

En weet je: je bent nooit uitgereisd. Ik ben nooit uitgereisd: persoonlijk niet en over onze mooie aardbol niet.

Save Journey ♡