zaterdag 9 maart 2019

Dé Namibische Freek Vonk




Na weer een reisdag waarbij we een stop maken bij de Cape of Capricorn. De wat? Nou, de Steenbokskeerkring. En dat is? Een bijzondere parallel, een kleincirkel rond de aarde die op ongeveer 23½° zuiderbreedte ligt en laat dat nu net in de dessert of Namibië zijn. Daarna stoppen we bij het Moonlandscape, een ontstaan landschap lijkend op dat van de maan en lunchen we in Walvis Bay waar de flamingo's in de zee voor onze ogen paraderen en dansen. Ik zoek wat flamingoveren, daar kunnen we thuis een souvenir van maken.


Uiteindelijk komen we aan in Swakopmund. Hier verblijven we 2 dgn in een container. Een container? Ja, van containers hebben ze kamers gemaakt. Je kunt heel veel met een container. Lekker. Even je spullen kunnen laten liggen. 'T is direct een teringbende in de kamer! We boeken hier, ieder groepslid of -duo voor zich, activiteiten naar keuze. Wij kiezen voor een Living Dessert Tour en een Fatbike tour door de "old city". Ik heb er al zin in.


Na een nacht op een goed bed slapen, stap ik met lichte rugpijn uit m'n bed. Shit, ik mis m'n matje; zeg ik lachend tegen Wino! Ontbijt is aangepast op degene die het vroegst op pad moet en zo zitten we dus om 7.30u (!) weer aan het ontbijt. Om 8.30u worden wij opgehaald. Wát een leuke gids! En eenmaal in de "dessert" heb ik te maken met een gepassioneerde man die bevlogen over ons aller ecosysteem vertelt en het leven in de woestijn. Met twee 4x4W gaan we op zoek naar de "little five". We ontdekken er drie: een gekko, een enorm bijzonder beestje wat leeft in zelf gegraven tunnels met zuurstof in het zand, een hagedisje wat zich verstopt in het zand evenals de "sanddigging" adder.




Geweldig! Die mannen vliegen de truck uit als ze sporen ontdekken. Vallen als een gek op het zand, graven en binnen de kortste keren hebben ze zo'n beestje met respect te pakken en plaatsen het weer terug met alle respect voor het leven. Echte Freek Vonk's. De omgeving is wederom fantastisch mooi. Niet te hoge duinen die variëren in kleuren; van wit/geel tot zwart door de mineralen afgezet door ijzererts.


In de middag na even een KFC als lunch te hebben gepakt melden we ons bij de Fatbike- organisatie. Toffe bike's joh, stoer en hip! Een blanke in Namibië geboren jonge knul rijdt ons voor. We fietsen van links naar rechts door de hele stad. Wij houden ervan om fietsend een stad te verkennen. Is Swakopmund bijzonder? Nee! Veel Duitse invloeden van oudsher wat midden in Namibië toch vreemd aandoet voor ons. Veel oude historische Duitse gebouwen. Bijzonder, maar de stad bruist en sprankelt niet voor ons. Na de tour doen we wat boodschappen en eten we op de kamer. Heerlijk! Relaxt. Net wat wij nodig hadden.



Morgen is het weer vroeg vertrekken op weg naar het Himba- en Hererolandsdeel van Namibië. We stoppen onderweg bij een Himba- en Hereromarktje, proberen te communiceren, foto's te maken en uiteraard kopen we wat souvenirs voor in onze tuinkamer en armbanden. In elk land waar ik kom koop ik een of meerdere armbanden van vrouwen die ziche zelfgemaakt hebben. Mijn kleine bijdrage aan hun levensonderhoud.




Want hoe je het ook went of keert, als je het afsteekt tegen onze maatstaven heerst er armoede. Maar ook nu weer verbaas ik me als ik in contact kom met een vrouw met twee jongetjes op haar schoot. Een tweeling. Achteraf hoor ik van Richard, onze chauffeur, dat t helemaal geen tweeling is en dat ik bij de beer ben gedaan. Ach ja, hoe dan ook toen ik in contact kwam met haar en de andere vrouwen zag ik een enorm sprankeling in hun ogen. Ze mogen dan weinig hebben, 't betekent niet dat ze niet gelukkig zijn!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten