vrijdag 8 maart 2019

Ver van huis én in m'n sas!



Ineens schiet het lied van Henk Wijngaard door m'n hoofd. We moeten op een van de langste reisdagen van ca. 600 km (!), waarvan ik denk: "dat zijn Afrikaanse-Yesese km's", ook nog eens omrijden. Een gestrandde vrachtauto blokkeert de doorgaande weg (lees: minder hobbelig en voorzien van enkele verkeersborden). Hoe mooi kan 't toch zijn. Hier stopt iedereen nog voor elkaar om een helpende hand uit te steken door te informeren dat de verbindingsroute tijdelijk niet bereikbaar is. Moet en mag ook wel, want zoveel gemotoriseerd verkeer, überhaupt verkeer zien we hier niet op de vlaktes van de Namibian Dessert. Wat we wel zien zijn enkel struisvogels, spring- en gemsbokken. Zo tof, die beesten te zien wegsprinten.


Deze gesperde truck levert "delay". En, zoals Richard, onze chauffeur, zegt als we snel stoppen voor een "bushytoilet"(gewoon met de billen bloot achter een klein schamel bosje in de dessert): "this is my Africa". En ik, ik kan me in dat laatste helemaal vinden. Go with the flow, aanpassen en beseffen dat de route die we nu rijden bijzonder is. Voelt een beetje als een Parijs-Dakar route met deze truck. We worden van links naar rechts geworpen in onze truckstoel en soms vliegen we ff los omhoog. Damn, het is maar goed dat de truck een aantal dagen geleden is gemaakt, althans dat denk en hoop ik wetende dat die avond/nacht de as werd gelast.


De uitzichten zijn fraai, eindeloze vlaktes met stenen, bergen en wat droge grijsgroene op gedroogde lavendel bosjes lijkende struikjes. En, mooi de gelegenheid om het boek Solitair van Ton van der Lee te lezen. Over een "selfmade men", filmregisseur, uit Nederland die zijn boeltje verkoopt  zichzelf hervindt in de desolate natuur van Namibië. Dit boek speelt zich af in de omgeving waar wij ons nu bevinden. Solitair is een plaatsje waar wij dichtbij ons kampement weer opslaan. Als we er ooit arriveren door dit "delay"!


En ja hoor, we stoppen onderweg bij Solitair. Zo tof! Veel herkenning uit het boek. Maar damn, wat afgelegen. Hoe is hij in godsnaam gevallen voor deze vlaktes?! Wij tanken hier, scoren er een lekkere koffie, sommigen trakteren zichzelf op de "famous apple pie", aanschouwen het graf van Moose, de vriend van die Nederlander en beseffen dat deze landgenoot hier wel wat heeft achtergelaten. Zelfs onze gids benoemt dit. Ik wil er niet blijven, zo desolaat en afgezonderd van heel veel. Bijzonder indrukwekkend van deze Ton vanaf der Lee. Ik zeg: "lees het boek en reis af naar beautiful Namibië" en bekijk het met je eigen ogen en voel het me je hart!


1 opmerking:

  1. Casino Review & Promo Code for NJ and MI - JetBlue
    The first thing 충주 출장안마 you 포천 출장샵 will notice is 충주 출장마사지 the casino has a live chat section. The player can 동두천 출장마사지 also chat with casino guests 포항 출장마사지 through the phone's

    BeantwoordenVerwijderen