woensdag 15 augustus 2012

HERINNERINGEN DIE BLIJVEN.......

......onze persoonlijke harde schijven zitten vol met herinneringen. Herinneringen waarvan sommigen wellicht gedelete worden, maar waar een groot gedeelte toch blijvende, vastgeroeste prachtige herinneringen blijven!

Naast mijn persoonlijke herinneringen wil ik altijd nog iets tastbaars aan een vakantie, en zeker deze fantastische vakantie, overhouden. Uit de Ardeche/Frankrijk liggen er keien in onze tuin, uit de Vendee/Frankrijk hebben we een zonnenspiegel in de tuin hangen en zo kan ik nog wel even doorgaan. ManLief is er niet altijd even gelukkig mee en de jongens fronsen af-en-toe ook hun wenkbrauwen. Maar tja, ik wil graag de beleefde tijd en emotie blijven beleven en dat doe ik door iets tastbaars mee te nemen. Naast, uiteraard, een voorraad foto's!

Maar ja...met het vliegtuig, zo ver weg, wat moet er nou uit Zanzibar meegenomen worden wat voor ons alle 4 aanspreekt en de op onze harde schijf geplaatste herinneringen oproep. In Stone Town liep ik er tegen aan. Een prachtige geverfd doek...praktisch? Ja, het kan netjes opgerold in de koffer meegenomen worden en schaadt de verf niet. Het is kleurrijk....Zanzibar was ooooh zo kleurijk. Met zijn gekleurde bevolking, met de Afrikaanse stoffen, geklede vrouwen, diverse fruit- en groente soorten, helder aqua-groen/blauw water, prachtig groene vegetatie en een wolkendek/hemelkleuren onder een prachtige zon. Dus....het haalt alles wat we hebben gezien, beleefd en bijbehorende geuren weer naar boven. Het hangt vol trots aan onze muur. Ik ben er erg blij mee....en heb van de mannen geen wanklank gehoord, dus dan zit het wel snor!



Daarnaast heb ik wat uren (en Euro's) besteed aan het samenstellen van een schitterend fotoboek. De mooie foto's die we genomen hadden, waren het zeer zeker waard om gebundeld te worden in een prachtig album. De grootste maat die ze hadden ... en oh wat ben ik er gelukkig mee. Als je er in kijkt, komt alles terug. Je ruikt de geuren, je voelt de wind in je haren, je beleeft Zanzibar opnieuw. Het album in tweevoud besteld: als de jongens later uit huis gaan, krijgen ze een prachtig fotoalbum mee van deze vakantie. En hopelijk denken ze dan terug aan een schitterende vakantie die ze beleefd hebben in hun tienerjaren..........



zondag 5 augustus 2012

HET KLOKJE WEER OM ....'t leven gaat verder!



In vakantietijd, geleerd van een goede vriend, gaat het horloge af. Niet op tijd en uur leven. Proberen de gehaastheid, die me zo nu en dan toch den deel valt, achter me te laten. De eerste keren is het onwennig zo zonder watch. Maar naar gelang de tijd vordert went het. Je weet dat, mocht je de tijd willen weten, je kunt vertrouwen op de maatschappij. Overal, maar dan ook overal is een klok (supermarkt, auto, mobiele telefoon, zuilen in het landschap...en ga zo maar door). Tijdens afgelopen vakantie was het wat lastiger. Je moet tenslotte op tijd een vliegtuig halen (zowel heen als terug), maar ach ManLief houdt zijn horloge altijd aan en daar kan ik dan dus op vertrouwen. De jongens leven zo'n beetje in hun mobiel :)) dus dat komt allemaal wel goed.


Het leven bestaat uit momenten van "er is een tijd van komen en een tijd van gaan".
Dus..zo ook de zomervakantie 2012.
De arbeidsplicht roept weer en ach....zo vervelend is dat niet. Zoals iemand laatst reageerde op Facebook: als je niet werkt weet je ook niet wat vakantie is. Daar ben ik het dan ook helemaal mee eens.


Dit betekent dan ook dat mijn horloge sinds maandag 30 juli weer om de pols zit en het er pas weer afgaat tijdens de herfstvakantie 2012. Een decadent, maar fijn vooruitzicht.......met (schoon)ouders, gezin (schoon)zus en ons gezin een weekje vertoeven in Turkijke, Manavgat, ter ere van hun 45-jarig huwelijk.


.....op naar een horlogevrije pols!