zondag 12 november 2017

Even omschakelen!


Na een prima treinreis van Kapelle naar Schiphol =Als de candid-camera ergens had opgehangen was 't vast hilarisch geweest om de familie met koffers en handbagage in en uit te zien stappen, een zitplek te zien zoeken voor (o)ma plus gevolg en een aanval te zien plegen op de ravitailleringstas van (o)pa= kwamen we ruim op tijd aan in vertrekhal 3. Koffers droppen en door de douane op weg naar .... een bak(je) Starbucks-koffie!


Nog even shoppen, (o)ma trakteerde de lezers onder ons nog op een boek in de boekshop, een vette M-hap voor de mannen en dan boarden@gate D31; een feestje van herkenning voor ons, een baan in de polder van Amsterdam! Na veel te lang taxiën zette de piloot met bemanning én ons koers naar Dakar. Vliegtijd: 6 uur, 1,5 uur bussen en 1 uur tijdsverschil met Nederland (Senegal een uurtje vroeger).


Na een prima vlucht zetten we voet op Senegaleense bodem. Bammm, op z'n Zeeuws gezegd "een klap in je bakkes" bij het afdalen van de vliegtuigtrap. Tjeeeetje, wat een hitte! Went vast snel ..... zeker als ik nu weet dat 't bij jullie veeeel regent en ca 5°C is. Voordeel van vliegen naar de zon in de winter. Voor mij geen echte cultuurshock. It looks a lot like Zanzibar. Maar, Afrika blijft fascinerend; ook in 't pikke donker. Uiteindelijk arriveren we om middernacht op ons complex. Prettig ontvangst. Inchecken. Tja, dan weet je direct weer dat je in Afrika bent. Hakuna Matata. Twee strandslaapkamers zijn (nog) niet beschikbaar. Alternatief wordt geregeld. Morgen zien we verder. De jongens en wij treffen het en nemen ons intrek in werkelijk waar een fantastisch etablissement. Uitzicht op zee. Op je bed de golven horen breken en ruissen. Prima airco'tje. Lekkere douche. Klagen, daar hebben wij geen tijd voor!


Maik gaat nog aan de borrel met (o)pa en (o)ma. Ik wil alleen maar m'n bed opzoeken en bijtanken. Even acclimatiseren. Even 'landen'. Na ruim 17 uren in touw te zijn geweest verlang ik naar m'n bed. Morgen wil ik weer fris en fruitig zijn. En dat bed is fantastisch opgedekt voor de 'lovebirds'. De dag erna hoorden we dat dit welkomstritueel voor (o)pa en (o)ma was bestemd. Gelukkig hebben we de foto's nog. Wij hebben ervan genoten, pa en ma!


Even omschakelen: van typisch Nederlands regenachtig novemberweer naar tropische Afrikaanse hitte, van drukte naar rust, van heel actief naar (bijna) niet actief. Kortom: ik ga met liefde met lijf en geest naar m'n reismodus. I love it!

Hakuna Matata ♡




Geen opmerkingen:

Een reactie posten