donderdag 12 juli 2018

Bin jie d'r nog?


Vandaag een verkasdag. 'Au revoir' la ferme aux escargots en 'bonjour' nieuw stulpje @Periers-sur-le-Dan. Altijd weer spannend hoe het eruit gaat zien en of het bevalt. Nu zijn wij niet zó moeilijk. Maar toch!


We doen 't op 't gemakje. Via binnendoor wegen en ik wil graag via Honfleur. Een lieflijk plaatsje met een fraai haventje. En inderdaad, ze stelt ons niet teleur. Beetje ronddwalen tussen de schitterende vakwerkhuizen. Espresso'tje op een terrasje. Wandelen door en relaxen in de stadstuin. Wat lekkers bij de Boulangerie en vervolgens weer hip-hop op de tor.


Saai dat achter elkaar zitten? Nee hoor, 'pas du tout' (helemaal niet, voor de niet Franstalige). In deze moderne tijd bestaat er naast navigatie, waar wij enorm dankbaar voor zijn, (lees: wij zijn geen goede kaartlezers en bordenrijders!), ook communicatie. Wij kunnen dus gewoon heerlijk met elkaar praten onderweg via headsets met een microfoon in onze helmen. Ideaal als de blaas te vol raakt, de benen écht gestrekt moeten worden. Na 2 uur in min of meer indezelfde houding ervaar ik dat ik anatomisch op links, de linker bil met hamstring, pijntjes ga voelen. Ik kan Lief op bepaalde mooie dingen in de omgeving wijzen. En, we kunnen gewoon een leuk gesprek hebben. Tot zover allemaal prima, fijn, heerlijk en waardevol.


Tóch moet ik erbij vertellen dat communicatie, wat ik al wel wist, een vak apart is. Het is gewoon verdomd hard werken aan je communicatieskills. Hoeveel keer ik op een dag hoor en zeg: bin jie d'r nog? Mevrouw de navigatie heeft voorrang op mij. Net als ik iets vertelde kwam ik niet door. Ik kan "mw. Navi" niet horen. Dus je snapt dat ik wel eens 'pissed' achter meneer zit als hij na drie keer nog geen antwoord geeft. Of dat hij gewoon denkt: 'leuk dat je dat zegt' en vervolgens niet laat weten dat 't is aangekomen. Oh, je kan me niet nistiger maken dan niet te reageren! Geven en nemen, ook hier in Frankrijk één van de vele relatiegeheimen. Ik leer door deze wijze van communiceren nóg geduldiger te worden. Ja, dat kan echt! En Lief, die reageert nu. Al is 't maar kort met ja/nee/leuk/ohw of uhmm. Zo zie je maar waar die headset goed voor is. Het is ideaal en maakt het samen opode motor eropuit vele malen leuker. Hoesten, niezen of boeren is dan weer minder met zo'n communicatiesetje. "Bin jie d'r nog?"


Ons volgende Chambres d'Hôtes is een eigen studio'tje. Met terras. Met keuken. Met vide. Een heerlijk terugtrekplekje tijdens de komende twee dagen dat we op zoek gaan naar 'les plages du débarquement' (landingsstranden) en de bijbehorende verhalen. Fijne gastvrije Franse gepensioneerde mensen, meneer runt dit. Mevrouw is journaliste en recent genezen van borstkanker. Verhalen die binnen komen. Verhalen die onze verblijven telkens weer persoonlijk maken in het buitenland.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten