Ja hoor, we zijn er!
Ruim 430 km van huis.
Snelwegen vermijdend rijden we door het Belgische boerenlandschap. Naadloos overgaand, bijna onopgemerkt, in een glooiend en licht heuvelachtig Frans landschap. Ik hou ervan. Rustig zoevend over B-wegen. Het boerenleven geurend aan je voorbij zien trekken. Koeien die je loddig aankijken en dorsmachines druk in de weer op de goudkleurende akkers. Sfeervolle dorpjes doorkruisen. Om, uiteindelijk, te arriveren op onze eerste slaapplek.
Een slakkenboerderij. Ja, een ferme aux escargots. Hoe leuk is dat, hoe anders dan anders. Koeien- en schapen/geitenboeren en fruitboeren kennen we. Dit is nieuw voor me. Onze slakkenboer heeft een fijne kamer, Chambres d'Hôtes, oftewel ons eigenste slakkenhuis, waar we enigszins vermoeid aankomen na negen uur onderweg te zijn geweest. Even bijkomen, dat heet ''installeren en opfrissen".
In de avond zoeken we nog even een eettentje in Étretat op, 12 km van ons slakkenhuis vandaan. Voorverkenning voor morgen. Maar dat is voor de dag van morgen. Eerst even genieten van het tochtje er naar toe en terug.
Met het zonlicht van deze avond op onze vizieren. Over primitieve sfeervolle wegen Lief z'n motorhart geniet. Ik merk dat m'n hoofd leeg is. Daar waar m'n gedachten in het begin van de dag nog naar thuis, jongens&poes Bikkel, werk, m'n plannen en trainingen vlogen. Zit ik nu 'leeg' mee te genieten met Lief.
We eten, we flaneren over de boulevard, zien de schitterende krijtrotsen van Étretat bij avondzon en rijden moe, voldaan, tevreden en dankbaar terug naar .....
....de boerderijtuin met prachtig fel blauwe en roze hortensia's. Heerlijk geurende jasmijn. Twee geweldige relax stoelen. Én, ontelbaar van die vreselijk zoemgeluid makende vieze kleine beestjes die maar op één ding uit zijn! Mijn bloed! Knap vervelend, maar hé 'that's farmers life' in Frankrijk op de slakkenboerderij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten