Bali, de eerste indrukken!

BALI

DE EERSTE INDRUKKEN

Het verkeer

Een van de eerste indrukken die ik bij Kevin tot me nam was de enorme verkeerschaos. Niemand wordt hier beboet. Er gelden domweg geen regels. Maar wat je dan krijgt is een wirwar aan toeterende auto's en scooters die kriskras, linksrijdend, door elkaar rijden, elkaar links en rechts passeren. Wonderwel gaat dit fantastisch goed, zie je weinig ongelukken en wat het meest opvalt is het respect wat elke weggebruiker voor elkaar heeft. Als ik ze hier vertel dat een boze man op de snelweg op een afslag bij De Efteling agressief is geweest tegen een ander, wijzen ze denk ik hier op hun voorhoofd. Kunnen we een puntje aan zuigen met z'n allen in Nederland. Begrijp me goed; die chaos wens ik alles behalve. Autorijbewijs dat koop je. Of niet en je leert jezelf rijden. Net zo makkelijk. Scheelt veel geld in ieder geval, als je 't afsteekt tegen onze maatstaven!

De echte Balinees

Zoals Kevin ons aangaf voelen zij zich 'minder' en onderdanig aan anderen. Dat kan ik wel voelen. Ze willen de vloer nog onder je voeten schoonvegen, kussen of whatever. Het is een vorm van pleasing-gedrag in het kwadraat. In het begin vond ik het aangrijpend maar al snel besef je dat dit cultuurbepalend is. Hun glimlach is de meest brede glimlach die ik ooit heb gezien. De huisbaas van de jongens en zijn vrouw zijn van die echte Balinezen. Ze beschouwen die jongens als hun zonen. Ze noemen haar 'mum'. En tegen mij gaf ze al wijzend naar Kevin aan 'my son'. Prima. Bekommer je heerlijk om deze mannen. Ons kind heeft een Balinse moeder. Ze praat slecht Engels en als je aan de praat raakt, kom je bijna niet los van haar. Maar, net als vele Balinezen, die je jouw aandacht geeft. De liefde, puurheid en oprechtheid spat er van af. Alhoewel er ook minder lieve Balinezen zijn. De gevangenis op Bali, de Kerobokan prison, is er eentje waar je niet wenst te belanden. Gerund door criminelen, een aantal bendes zwaaien er de scepter, liggend midden in de stad van Denpasar, omheind met een stenen muur en prikkeldraad. Toch nog eens dat boek (Hotel K op Bali) lezen. Achterop de scooter bij Kevin kon ik de omheining aanschouwen en huiverden hij en ik bij de gedachte wat zich daar achter allemaal afspeelt.

Seminyak, het strand

De eerste dag even bij komen op het favo strand van onze jongens. Een half uur scooteren en je zit aan de kust. Redelijk zandstrand. Heerlijke zitzakken. Relaxt sfeertje en La Planchas mag dan de wat duurdere tent zijn in vergelijkimg met zijn buurman. Maar beiden zijn meer dan prima en bieden dat wat zoekt: relaxation! La Planchas is een heerlijke kitesurf/beach toko waar je helemaal zen van wordt. Aan het einde van de dag wordt het strand nog sfeervoller met parasolletjes en lampjes. Al die gekleurde zitzakken en parasolletje. Degene die me kennen weten dat ik van al die kleuren vrolijk wordt. De beachsetting en een sunset die prachtig kan zijn. Natuurlijk net niet toen wij er waren; maar dat mag de pret niet drukken. Dit alles maakt deze relaxte dag voor ons compleet. Nog even heerlijk uit eten in Warung Sobet II waar de jongens ook vaker komen om te genieten van een overheerlijke saté maakt het übercompleet. Geen minpuntjes dan? OK, Seminyak is redelijk toeristisch en dat is niet zozeer wat wij zoeken. Maar hier moet je toch echt wel even een kijkje nemen. En geproefd hebben van het relaxte Balinese strandleven.

Het eten

De overheerlijke mango's die ik als ontbijt bij Kevin at smaken zoooo verrukkelijk. Dan is een mango geen mango in Nederland. Dit had ik al eens ervaren in Zanzibar, maar ook hier smaken ze vele malen lekkerder! 

De buurvrouw van Kevin en Charmain, een soort van stalletje aan de weg, leerde ons de eerste echte Baligerechten kennen. Kevin's favo's: nasi goreng en sotam ayam. So, en wat is de sotam ayam lekker en pittig! Sotam = soep, Ayam = kip .. een goed gevulde kippensoep dus met een schaaltje rijst erbij. Waarbij 't de bedoeling is dat je je lepel rijst door de soep haalt. Ohja, ze vroeg of ik er gekookte kippentenen in wilde. Uh, doe maar niet. Ook voor Kevin gaat dat tever! Deze hardwerkende buurvrouw is een mooi mens! Zij leerde ons dat streetfood echt niet verkeerd hoeft te zijn. Alles vers gesneden, gewokt op een campingstelletje in een wokpan die ze schoon maakt. Gewoon goed kijken waar je je eten haalt. En dan genieten van de meer dan biologische, pure smaken van vers bereid Balinees streetfood. I like it!

Het weer

Ondanks dat als je de vertrekhal uitkomt er een klamme warme deken op je gegooid wordt, ondervind ik er geen hinder van. Het is heerlijk. Er staat vaak een lekker briesje. De temperatuur is overdag, denk ik, tussen de 33-37°C en 's nachts zakt hij niet onder de 25-26°C. Om half 7 is 't aardedonker en doordat het zonnetje weg is voelt het dan aangenaam. Is het dan echt niet warm? Tuurlijk op de scooter, uit de wind op een marktje loopt t zweet in je bh, maar heej laten we niet klagen. Het is gewoon lekker als je 't afsteekt tegen Nederland!

De natuur

Denpasar is een 'big city'. Natuurlijk heeft een citytrip z'n charme. Maar ik kom voor de natuur. En al rijdend naar het strand of verder het binnenland in richting Ubud zie je meer groen. De palmen, kokos- en bananenbomen, de ongelooflijk groene vegetatie en mooie bloemen waar ik mee bloemschikte of soms nog op vaas zet, zie je hier 'kicking alive' in 't echt. Zooo fascinerend mooi. En de kleur groen is hier indrukwekkend groen. De eerste indrukken van de rijstterassen?! Wauw, wauw, indrukwekkend groen ... stiltemomentjes genoeg al gehad. Mijn genietertje staat op vol vermogen open. De komende dagen dus gaan met die genieter!