dinsdag 27 oktober 2015

Pura Tanah lot en Ubud

PURA TANAH LOT
en
UBUD


Zaterdagmiddag namen we voor heel even weer afscheid van Kevin. Toch weer even een emotioneel momentje. Met een brok in m'n keel en vochtige ogen. Het was zo fijn bij hem te zijn. Zo fijn dat het vreugde-emotie liet opwellen in mijzelf. Het is goed. Het mag er zijn. Het waren twee hele fijne dagen en nu gaan wij, Lief en ik, samen verder op pad met onze travelbags. Benieuwd wat 't ons gaat brengen. De oom van de Balinese moeder van de jongens bracht ons naar Ubud. Maar eerst nog even een bezoekje aan de zeetempel, staand op een rots in het water, de Pura Tanah Lot. Misschien wachten we hier op een mooie sunsetting, maar al lopende naar de tempel hadden we snel door dat we hier niet bleven. Leuk, mooi en bijzonder om gezien te hebben. Maar we waren niet alleen. En dan was 't nu nog niet druk, aldus onze 'chauff'. Maar voor ons druk genoeg en te toeristisch. Ook hiervan zeggen we: deze moet je toch eigenlijk wel gezien hebben. Een klein heiligdom op een bij vloed door de branding omspoelde rotspartij. En voor de Balinezen een belangrijke voorpost tegen de gevreesde machten van de onderwereld.
We wachten de sunset niet af en vragen de chauffeur ons door te brengen naar Ubud. Naar ons volgend Airbnb slaapadres Alang Alang House. Geboekt via het internet toen we nog bij Kevin waren. Eigenaar schijnt een Japanner te zijn en het 'huis' wordt gerund door een Balinese familie, waarvan Mr. Ketan de woordvoorder is. We zijn nieuwsgierig ... op naar Ubud.



Ubud
Op ongeveer een uur rijden van de hoofdstad Denpasar ligt Ubud. Een redelijke plaats maar erg sfeervol. Een ontzettend fijne vibe en energie heerst hier. Vele ambachten zie je langs de kant van de weg, vele kunstenaars verkopen hun waar. Als je hier geen souvenirs kunt scoren dan weet ik het niet meer. Om gek van te worden op de Ubud-Market. Iedereen wil wat van me. Hallo! Weet je wel dat ik maar een travelbag van 70 ltr heb. Ik kan, en buitenom dat, ik wil niet veel meenemen. De Balinezen denken daar anders over. De Ubud-Market en het Ubud centrum zijn gezellig en uitermate sfeervol. Na de aankomst in onze homestay in het donker huren we de volgende dag een scooter. Een hele dag toeren we rond. Lief rijdt, ik achterop en met van die heerlijke 'potjes' op onze kaaskoppen. Dan pas leer je Bali kennen; althans onze mening. De rijstterrassen kwamen we onderweg tegen. Fascinerend en indrukwekkend mooi hier. Met een Bintang en een fresh Lemonjuice (no sugar) zeiden we tegen elkaar: 'dit is waar we 't voor doen. Deze bijzondere natuur met eigen ogen zien. Al toerend met de wind en zon in je gezicht, kriskrassend over de wegen (hier is 't niet zo enorm druk als in Denpasar) en zien waar je komt, waar je stop en wat 't je brengt. Een gevoel van vrijheid. Genieten. Bijzondere plekjes ontdekken. Dat is 'travelling' op z'n best voor ons!



Hier toch ook weer een ohja-momentje. We reden een 'one way' in en werden staande gehouden door, jawel, oom agent. Shit, hij doet enorm streng. Op de vraag naar papieren wist Lief het registratiebewijs van de scooter uit de zadelbak te vissen. En pakken we, het op het laatste moment in Nederland bij de ANWB toch nog gehaalde internationaal rijbewijs, en overhandigen hem deze. Je ziet dat hii ervan baalt dat we dit kunnen laten zien. Wij blij dat we hierin toch nog geïnvesteerd hebben. We krijgen een waarschuwing en maken rechtsomkeert. De verhalen dat buitenlanders flink getild worden bij boetes laten wij, gelukkig, aan onze neus voorbij gaan.




Airbnb - Alang Alang House
In Nederland zijn we groot fan van slaapadressen bij Airbnb aangesloten Nederlanders. Laat ze nu ook op Bali vele adresjes hebben. De charme van Airbnb? Je komt dicht bij de mensen, als je tenminste geen hotels boekt wat ook kan, en voor hele leuke prijsjes scoor je de meest heerlijk slaapplekjes ooit. Dit willen we natuurlijk ook op Bali.
We arriveren in het donker bij ons adres. Aan de buitenkant, gelegen aan een hoofdstraat, denk je dat wordt niks. Maar ja de foto's vertelden ons meer. Mr. Ketan staat ons op te wachten en we betalen snel de chauffeur. We lopen het erf van meneers family-campong op en komen weer in een andere wereld. Diverse gebouwtjes voor de familie (grootmoeder, mr. Ketan, zijn zoon en schoondochter, zijn dochter en weet nog meer die wie niet zagen), 4 kamers en 3 traditionele houten Balinese huisen op palen. We krijgen een kamer toegewezen met veranda. De kamer is klein, maar met een douche, toilet en de veramda erbij kunnen wij de komende nachten wel door. Het ontbijt is een keuzemenu en is goed. En de nasi goreng die dochterlief nog even voor ons maakt, smaakt goed. En dat voor 15.000 Rph, zo'n 1€.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten