Bij het verlaten van de ferry kijken Lief en ik elkaar aan. Wat ziet dit er vele malen Griekser en lieflijker uit dan waar we vandaan komen. Wat voelt dit goed. En bevestigt dat we een juiste keuze hebben gemaakt om eerder af te reizen.
Naxos, het grootste Cycladen-eiland. Groter en toeristischer dan Sifnos. Groter dan Santorini maar vele vele vele malen minder toeristisch én, voor ons belangrijk, met behoud van het authentieke Griekse leven en voor mij het erbij horende gevoel. Een charmante haven en prachtige groene natuur. Dat ontdekten we pas de volgende dag. Een alleraardigst Grieks pareltje, Naxos!
Onder de ochtend worden we flink wakker geschud door ongelooflijk stevig onweer. Ik ben verre van een onweersfan. Electriciteit valt uit. Waarschijnlijk op het gehele eiland, vermoed Lief, want de noodverlichting springt spontaan aan; onze studio geheel verlicht. Uiteraard valt er daarna veel neerslag, althans zo lijkt en klinkt het. Maar bij het open gooien van de balkondeurtjes in de ochtend schijnt de zon. Met, dat dan weer wel, die ongelooflijk harde en enigszins frisse wind die waait. Dag na dag!
Via de 'huisbaas' geregeld dat we om 10u weer een date met een Fiat Panda hebben. De verhuur-Griek vertelt ons uitgebreid wat en waar we moeten zijn op het eiland. We cruisen, en cruisen, én cruisen (bijna) het gehele eiland rond. We rijden Chora (Naxos-city) uit en cruisen via een aantal mooie badplaatsen en kustplaatsjes naar het traditionele Filoti. Schitterend gelegen dorpje in de Tragaíavallei. Vanuit hier starten we een kleine 'trail'. Wat een mooi lopen. En weer zo anders dan @Sifnos.
We lopen naar een klein schattig kerkje Agia Maria. En wat veel hagedisjes schieten voor onze voeten weg. Lief transformeert in een fotograferende Freek Vonk met een doel. 'Ik wil een foto van een hagedis, zittend op een steen met z'n hoofd in de wind (en een highfive-poot)'. Tuurlijk schat! Geeft wel stof tot lachen-voor-twee ♡ en weet je, het is 'm nog gelukt ook. Niet met een highfive-poot uiteraard. De foto hou je tegoed want met een mobiel kan ik die snelle rakkers niet close-up fotograferen.
We lopen twee uren en houden het dan voor gezien. Vanwege de achillespees. Grrrrr....bootcampen gaat 'm de komende tijd weer niet worden. Volgende week m'n balans en beweegplannen weer 's opmaken. Wil m'n fitheid toch op mijn manier optimaliseren. Maar ook vanwege de tijd. Veel te zien! Trekken verder naar het marmerenstadje Apaeiranthos. Alle paden, muurtjes en sommige huizen zijn gemaakt uit marmer. Apart. Mooi. Via Kronos, waar het locale likeurtje Kitron gemaakt wordt, verder naar een 'upcoming' kust (toeristen) plaats, Apollonas.
Hier beleven we nog een hachelijk momentje. Maar onze vriend, de Fiat Panda, trekt ons omhoog door de smalle, steile paadjes. En een oud Grieks baasje, dankjewel nog, wijst ons de weg naar de begaanbare wegen. Pffft! We rijden langs de andere kustlijn weer terug naar 'huis'. Eigenlijk beseffen we nu, na weer zo'n mooie intensieve dag, dat we al een aantal dagen van 's ochtends vroeg tot vrij laat in de dag aan het 'exploren' zijn. Ik ben, en wij zijn, op dit moment van de reis, kei kapot.
Lief en ik besluiten morgen bij te tanken op het strand. Met tickets voor de boot van morgen middag 15.00 uur naar Mykonos op zak dik verdiend, zeg ik!
En yes, het is ons gegund. De volgende ochtend, voor het eerst deze reis, een strakblauwe Griekse hemel én, zo fijn, wat minder waai. Time to relax@Naxos Beach!
En weet je wat. Het bericht dat Kevin zijn afstudeer(onderzoek)scriptie behaald heeft en deze volgende week mag presenteren/ verdedigen maakt ons bezoek aan Naxos ongelooflijk mooi en meer dan compleet. We drinken er samen een Mythos op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten