Zondag 15 mei. Om 20.48 uur stappen we in de trein op weg naar Schiphol, met een overstap in Leiden. Niet voordat we thuis de jongens en hun meiden nog even een knuffel hebben gegeven. Ik ga de deur nooit uit zonder Lief gedag te kussen. En ik ga nooit op reis zonder m'n jongens te omarmen en nog even in hun ogen gekeken te hebben. Je weet maar nooit.....
Dit keer vertrekken we ook niet voordat we uitgezwaaid zijn door een onverwachte delegatie. Zwaaiend met armen en afscheidskreten komt daar een vrouw het perron op stormen. "Welke 'halvegare' is dat nou weer": vraag ik me af en wend me naar de spoorwegovergang. Tot mijn grote verbijstering stormt daar "SchoneZus" met haar schoonmoeder en moeder (mijn schoonmoeder) en lievelingsnicht (heb er maar eentje!) het perron op. Bekomen van het moment, schiet ik met Lief in de lach. Deze delegatie komt ons op de terugweg van hun Moederdag High-Wine tegen en besloot om te draaien en ons uit te zwaaien op het station. Een topactie! Met een glimlach stappen we de trein in :-)
Volgens de papieren vliegen we om 6.45 uur, inchecken vanaf 3.30u. OK, we zijn wat te vroeg op Schiphol en moeten tijd overbruggen. Bewuste keuze. Welke keuze we ook maakten het kwam neer op te weinig slaap hebben om vroeg daar te zijn. Ons reismateriaal bevat altijd een dekentje/hammamdoek die multifunctioneel bruikbaar is. Dit keer om een hazenslaapje te doen in een privat-hoekje bij de incheckbalie of om een schoonheidsslaapje te doen bij de gate. Hoe dan ook. Mijn systeem gaat een nacht overslaan en vind dat vaak minder prettig. Ik ben die hammamdoek dankbaar en met mijn reislust-adrenaline in het lijf en wat te 'knappen uiltjes' ga ik dit vast redelijk doorlopen. Om 7.15 uur; een half uur later dan gepland neemt 't Transavia vliegtuig ons mee de lucht in. Op weg naar Athene.
Na ruim drie uren vliegen landen we op Athene Airport. Ons eilandhopavontuur start nu. Opdracht: zoek de boot! De backpacks komen vrij snel en we staan buiten. Het voelt qua temperatuur heerlijk. Onze ogen prikken. Slaapgebrek waarschijnlijk, zonnebril op, buskaartje kopen en met de bus naar Piraeus (haven van Athene). Wat een rit. Warm, knikkebollen, geeuwtjes onderdrukken. Kortom een paar taaie momenten beleven gedurende meer dan een uur. Bij de haven ontdekken we meerdere 'ports'. Eerst maar eens een 'office' binnen stappen. Direct raak. Kaartjes voor de boot naar Sifnos in the pocket. Maar voordat we die kunnen 'vangen' moeten we ons zelf nog aan een heuse bootcamp-workout onderwerpen. Een 12 kg wegende backpack op m'n rug, een handbagage-rugzak op de buik en dan een loopje oppakken om binnen een kwartier hijgend en redelijk buiten adem, maar wel met een zaligmakend gevoel, de loopplank van een behoorlijke ferry@port E9 op te lopen. We made it!
De bootreis, die volgens de 'Office-juf' vijf uur en vijftig minuten zou duren, bleek achteraf zeven uur te duren en deed nog twee andere eilanden aan. Ik ken alleen de veerboot Kruiningen-Perkpolder of de hele grote cruiseschepen uit de reismagazines. Onze boot zat er tussen in. Broodje kroket kon Lief niet vinden. Daarentegen was de koffie prima. We bivakkeerden ons op het dek. Wauw. Wat een vergezichten. Hoe relaxt. Maar eerlijk is eerlijk na zeven uur varen zeiden wij tegen elkaar: 'we zijn nog niet toe aan cruisevakanties'. Je zou denken wat gaat alles goed tot zover, niks geen hachelijke 'Karin-momentjes'. Tuurlijk wel. Als we een eiland aandeden werd dit door de intercom kenbaar gemaakt. In het Grieks en in het Engels, dat overigens ook meer op Grieks leek. En Sérifos lijkt dan toch verdacht veel op Sifnos. Gelukkig besloten we bepakt en bezakt het nog ff te vragen voor we van boord stapten. We settelden ons weer op het dek, nu wat kouder en met veel wind én een fantastische zonsondergang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten