Iets met zon, een blik toeristen en 24.000 stappen

"oh wat is 't leven fijn, 

als de zon schijnt!"

Bij het naar buiten stappen van ons fijne, maar enigszins verkoelende optrekje wordt een strakblauwe lucht ons gewaar. Damn, dat voelt goed.

En het voelt al helemaal als hemel@aarde als we later op een terras aan de koffie zitten. Heerlijk in de zon in een T-shirt. Veel Spanjaarden zelf lopen overigens nog in winterjassen. Zij vinden 't ècht koud. De teller tikt toch dik de 18°C aan. Op de wind is een jas/trui niet overbodig. Maar voelt na de afgelopen dagen bijna als zomers, eindelijk!

Met de koperen ploert schijnend op 'onze knar' gaan we Ronda verkennen. Een van de grootste 'pueblos blancos' oftewel witte dorpjes in Andalusië. Bekend om zijn  punto vueno, de schitterende oude poort die het oude met het nieuwere gedeelte verbindt. Het prachtige plaza de Toros met zijn magische sfeer.

 

Het ziet er in het 'ecchie' allemaal meer dan fantastisch uit! De omgeving is magnefiek. Volgens ons Andalusië-boekje komen er dagelijks 75.000 toeristen. Ik heb ze niet geteld. Ik weet wel dat er op een zonnige dag ineens uit alle hoeken en gaten van dit stadje mensen komen. Wat veel volk. Alles gebeurd hier op straat. Veel verschillende nationaliteiten. Naast uiteraard de temperamentvolle en (soms erg) goed uitziende spanjaarden zijn de Aziaten ook nadrukkelijk aanwezig. Tjeetje wat een volk. Ik heb ze op Santorini mogen aanschouwen, maar ook hier kunnen ze er wat van. Relaxt vanuit onze terrasstoel zien we niet-relaxte-fotoshoot-taferelen van Aziatische mensen. 'Overkleed' (je ziet geen enkel stukje lichaamsdeel). Dol op petjes met enorme kleppen. En wel twee tot drie grote camera's of lenzen op hun buik. En, in mijn ogen, overdreven poserend voor elk interessant onderwerp. Ik maak best veel foto's maar val bij hun in het niet. Hun doen en laten intrigeert me toch op de een of andere manier en blijf de taferelen met een glimlach aanschouwen. Ieder z'n voorkeuren; ook zij genieten op hun wijze van al het moois in Ronda.

We besluiten dan ook na nog wat oudheden te hebben gezien te gaan voor een wandeling. De rust en prachtige natuur wat meer opzoeken. Voelt voor mij en wij fijn.
We dalen af naar de kloof beneden onderaan de poort om vervolgens met een boogje weer terug te keren.

Een super mooi loopje: zegt de mevrouw van het 'bureau de tourismo'. Mevrouw had er niet bij gezegd dat 't best een pittig loopje was! De wandelingen bij El Torcal en Caminito del Rey verbleken erbij (qua fysieke inspanning dan). Pffft, wat was me dat een klim, en een daling, een een klim en een daling. MeggaFit, dankjewel voor al m'n trainingen. Ik voel me fit! De dos cervezas met tapas na afloop, dik verdiend vonden we zelf, lieten we ons dan ook goed smaken!

Ronda bracht ons veel vandaag.
Iets met 240000 stappen (zo'n 20 km), magnefieke omgeving en vergezichten, iets met een open getrokken blik toeristen en iets mét veel zon.

"Oh, la vita è bella .. als de zon schijnt!"

De wereld oogt dan nèt wat kleurrijker, 

de mensen ogen vriendelijker en ik,

 ik ben mezelf, 

 'gloei' misschien net wat meer!